Tarihte M.Ö 2000’lı yıllarda hüküm süren Hititlerin, şarabı ilke üreten topluluk olduğu tahmin edilmektedir. Bu görüşe neden olan veriler ise, arkeolojik kazılar sonucu ortaya çıkmıştır. Hitit uygarlığına ait figürlerde içki kapları, kaya resimleri ve heykellerde üzüm ve şaraba ait figürlerin bulunması, Hitit kanunlarındaki bağların ve ürünün korunmasına yönelik kurallara yer verilmesi ve Boğazköy metinlerinde kuru üzümden bahsedilmesi Hititlerin şaraba ve bağcılığa verdiği önemi göstermektedir. Hitit egemenliğinden sonra hüküm süren Frigyalılar ve Pers uygarlıkları ile Helenistik kültür dönemleri boyunca bağcılığın Anadolu’da önemli bir yer tuttuğunu yazılı kaynaklar bize göstermiştir. Türkler Anadolu’ya egemen olduktan sonra da bağcılık, gelişimini sürdürmeye devam etmiştir.

Bağcılık kültürünün Anadolu’nun batısına ve Trakya’ya yayılmasını ise Minos uygarlığı sağlamıştır. Yunanlılar ve Fenikeliler ise bağcılık kültürünün Akdeniz’e yayılmasına neden olmuştur. Şarapçılığın gelişmesinde ise en önemli paya Romalılar sahiptir. Romalılar zamanında çok popüler olan şarap ticaretinde, İmparatorluğun çökmesi ile gerileme yaşanmış, ancak Hristiyanlığın genişlemesi ile şarap kültür tekrar eski önemini kazanmıştır.

Avrupa ve dünyadaki savaşlara, iklimsel felaketlere ve yanlış tarım uygulamalarına rağmen bağcılık ve şarap faaliyetleri dünyada gelişimine tarih boyunca devam etmiş ve günümüze kadar etkinliğini arttırarak korumuştur.